Τι δουλειά έχει ένας ξανθός Αυστραλός πανκ ρόκερ στο ντοκιμαντέρ ενός Έλληνα για την λαϊκή μαγεία στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια;

Στην πραγματικότητα είναι κοινό τους πρότζεκτ. O Jimmy Trash γεννήθηκε στην Αυστραλία, αλλά κατοικεί μόνιμα στο Βερολίνο και στα πάνκ στέκια που έπαιζε με το συγκρότημα του  γνώρισε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Θανάση Ταταυλάλη. Μαζί ξεκίνησαν ένα οδοιπορικό σε διάφορες χώρες, συναντώντας διαφορετικούς ανθρώπους και κουλτούρες με σκοπό να καταγράψουν τις παραδόσεις που περνούν από γενιά σε γενιά και αφορούν τη μαγεία και τα περίεργα αποκρυφιστικά τελετουργικά από το διάβασμα του καφέ μέχρι το πασάλειμμα με αλεύρι! Τώρα προσπαθούν να βρουν ένα τρόπο να το ολοκληρώσουν, κάνοντας μια καμπάνια στο indiegogο και γι’ αυτό αποφάσισαν να μας μιλήσουν λίγο για τις περιπέτειες τους με τη μαγεία στην Ευρώπη του σήμερα. Κι έχει έναν πολύ ωραίο τίτλο! 

Πώς ένας πανκ μουσικός από την Αυστραλία ενδιαφέρθηκε για τις φολκ παραδόσεις των Βαλκανίων και της Μεσογείου;
Jimmy - Είναι ένας πολύ απλός λόγος. Μου άρεσαν τα παλιά μπλουζ του Δέλτα από όταν ήμουν μικρό παιδί. Οι στίχοι τους ήταν γεμάτοι από βουντού, σύμβολα, σταυροδρόμια, κόκκαλα από μαύρες γάτες, την Marie Laveau, κάποιος πρέπει να ακούσει τους στίχους του “Ηοο-doo You Love” για να κατανοήσει την έκταση. Έτσι, αυτό οδήγησε την προσωπική μου μελέτη και ενδιαφέρον για τα βουντού που είναι μια καταπληκτική, ψυχολογική, εκπαιδευτική και θεραπευτική διαδικασία και σου ανοίγει το μυαλό σε κρυφές ικανότητες και σκέψεις για τους ανθρώπους. Ήθελα να κάνω κάτι σαν ειδίκευση σε ένα βουντού ναό Hounfour, βέβαια αυτό ήταν κάπως δύσκολο και πομπώδες για έναν κάτοικο της Ευρώπης. Όσο το ενδιαφέρον μου στη μαγεία αυξανόταν, συνειδητοποίησα ότι δεν είχε σημασία που θα εστιαζόταν η προσοχή σου, όσον μπορούσες να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση συνεχής εκπαίδευσης και μέχρι να βρεις τον δρόμο σου. Έτσι, εστίασα για τώρα στο φολκλόρ της Ευρώπης.

Πώς γνωριστήκατε και ξεκινήσατε να συνεργάζεστε;
Θανάσης - Γνωριστήκαμε από την πρώτη μου μεγάλου μήκους που την γύρισα εξολοκλήρου στο Βερολίνο. Μετά από την κλασική συνέντευξη που έδιναν όλοι οι συμμετέχοντες (πάνω απο 100) αποφάσισα πως ο Jimmy θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Τον κατέγραψα πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο, γιατί μου άρεσε ιδιαιτέρως το show του.
J- Ναι, με έβαλε να παίξω στο πρώτο του φιλμ The Fall and The Rise and The Fall”. Είχε στο μυαλό του ένα είδος ντοκιμαντέρ και φιλμ σαν αυτά του Δόγματος όταν μάζεψε διαφορετικά φρικιά και μουσικούς από το Βερολίνο. Συνέχεια μου έλεγε ότι ήμουν ο σταρ της ταινίας, αλλά ποτέ δεν μου έδωσε κανένα διάλογο. Νομίζω ότι τον ενδιέφερε περισσότερο επειδή αιμορραγούσα πολύ στην σκηνή όταν έπαιζα ζωντανά με το συγκρότημα μου. Δεν τον εμπιστευόμουν μέχρι να τελειώσει η ταινία. Μετά γίναμε οι καλύτεροι φίλοι και το φιλμ ήταν κορυφαίο!

Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον για να κάνετε ένα ντοκιμαντέρ για τη μαγεία;
Θ- Είχαμε συζητήσει από παλιά πάνω στο θέμα και είχαμε έκδηλο ενθουσιασμό. Όταν τελείωσα την πρώτη μου ταινία (που ήταν να κρατήσει 8 μήνες αλλά τελικά κράτησε 2 χρόνια) είχα πει πως δεν θα ξαναγγίξω κάμερα για έναν χρόνο. Ήρθε όμως ο Jimmy με την ιδεάρα του και τον περίσσιο ενθουσιασμό του... και απλά δεν μπορούσα να πω όχι.
J- Προσωπικά, όσον αφορά το ντοκιμαντέρ νομίζω ότι είναι ένας τρόπος να αποκτήσω πρόσβαση και να καλύψω αρκετό εκπαιδευτικό έδαφος πιο γρήγορα αν ταξίδευα μόνος μου. Χρειάζεται να βιώσεις αυτά τα πράγματα, δεν έχει καμία σχέση με το να κάθεσαι σπίτι σου και να διαβάζεις γι’ αυτά. Είναι πολύ εύκολο το να διαβάσεις έναν εθνολογικό οδηγό γι’ αυτά τα τελετουργικά αλλά δεν μπορεί να σου περιγράψει τα πάντα που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή, η υποκειμενικότητα μπαίνει στη μέση που είναι μια άποψη που μπορεί να εξαγριώσει πολύ κόσμο. Ένα ντοκιμαντέρ επίσης είναι λίγο πιο κοντά στο να σπάσει τα σύνορα μεταξύ επιστήμης, τέχνης και θρησκείας.  

Τι ακριβώς θα είναι;
Θ- Θα είναι στην ουσία έναν εθνογραφικό οδοιπορικό για τεχνικές και παραδόσεις που τείνουν να χαθούν.
J- Οι βασικοί κανόνες που υπάρχουν στο ντοκιμαντέρ είναι ότι πρέπει να συμμετέχω στο τελετουργικό, ό,τι κι αν είναι αυτό, και το ότι η μαγεία που περνάει από γενιά σε γενιά μέσω της προφορικής παράδοσης είναι κάτι που πρέπει να κρατηθεί ιερό ανάμεσα στους ειδικούς και να μην επισκιάζεται.

Πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος γενικά όταν ακούει το θέμα του ντοκιμαντέρ;
Θ- Συνήθως με την μαύρη της εκδοχή, λίγο καχύποπτα. Ίσως δεν βοηθάνε πολύ και τα μούτρα μας...
J- Θα μιλήσω για μένα. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι αφού βρισκόμουν σε έναν δικό μου κόσμο που έπλασα με αποκρυφιστικά βιβλία και με προσωπική έρευνα και εμπειρίες που μου συνέβησαν, σίγουρα απομακρύνθηκα πολύ από αυτό που λέμε καθημερινή σκέψη. Τώρα, που έχω αποκαλυφθεί δημόσια με αυτό το ντοκιμαντέρ, έχω αντιμετωπίσει τρεις διαφορετικές αντιδράσεις: Πρώτα, αρκετή επίθεση από στωικούς, άθεους, αυτού που είναι κολλημένοι στην Εμπειρική Γνώση όταν δεν ξέρουν και οι ίδιοι πώς λειτουργεί το φάρμακο που τους δίνει ο γιατρός, αλλά το εμπιστεύονται παρόλα αυτά. Ανακάλυψα πώς η σκέψη των άθεων στην πραγματικότητα κρεμιέται από μια λεπτή χορδή και οτιδήποτε απειλεί να την σπάσει, πρέπει να καταστρέφεται ολοσχερώς και να αντιμετωπίζεται σαν εχθρός. Την ίδια στιγμή, ο «αποκρυφισμός» είναι η τελευταία λέξη της μόδας αυτή τη στιγμή όπως ήταν στις αρχές του 20^ου αιώνα και πάλι στην δεκαετία του 60. Συγκροτήματα, οίκοι μόδας, η Peaches Geldof με ένα OΤΟ τατουάζ, χα! Αυτό το κάνει ευκολότερο για μας να πάρουμε χρηματοδότηση για το ντοκιμαντέρ μας αλλά στο τέλος είναι ένα αρκετά βαρετό και επικίνδυνο φαινόμενο. Το τρίτο και το πιο σημαντικό σημείο είναι το ότι λόγω αυτού του πρότζεκτ γνώρισα αρκετούς ειλικρινείς ανθρώπους που παίρνουν τις εναλλακτικές θεραπείες και το σαμανισμό στα σοβαρά και είναι πολύ ευγενικοί και καλοί άνθρωποι με πολύ υπομονή και ενθουσιασμό και δεν μπορώ να μην τους ευχαριστήσω σε αυτό το σημείο της πορείας του ντοκιμαντέρ.

Υπάρχει μαγεία;
Θ- Μαγεία υπάρχει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Επίσης υπάρχει φωτεινή και σκοτεινή. Θετική και αρνητική. Πάντα πίστευα. Τώρα πιο πολύ.

Γιατί πιστεύετε ο κόσμος έλκεται από αυτήν ακόμη και σήμερα στον 21^ο αιώνα;
Θ- Επειδή κοντεύει να εξαφανιστεί κι έπειτα διότι πάντα γοητεύει το ανεξήγητο. Ακόμη και οι πολύ απλές της μορφές είναι πολύ ενδιαφέρουσες απο άποψη διαφόρων διαφορών κουλτούρας.

Ποιο είναι το πιο περίεργο τελετουργικό που σας έχει τύχει;
Θ- Μέχρι στιγμής μια ορθόδοξη γιαγιά που έβαλε κάποιες τρίχες στο κεφάλι του Jimmy και...τις έκαψε! Όμως τώρα θα πάμε στην Ουγγαρία και θα κάνουν στον Jimmy λευκή μαγεία με... αλεύρι! Περιμένω πως και πως να τον δω γεμάτο αλεύρι!
J- Δεν έχει καθόλου να κάνει με κάποιο μαγικό τελετουργικό, αλλά το πιο απρόσμενο γεγονός που συνέβη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ήταν στην Θεσσαλονίκη. Ο Θανάσης και ένας κοινωνικός λειτουργός που μας βοήθησε να βρούμε τη συγκεκριμένη οικογένεια έφυγαν για να πάρουν το αμάξι που ήταν παρκαρισμένο σε μια και όχι και τόσο ασφαλή γειτονιά και άφησαν μόνους μας εμένα και τον ηχολήπτη σε ένα πανέμορφο ψεύτικο χρυσό σπίτι. Ξαφνικά όλοι οι άντρες της οικογένειας άρχισαν να επιστρέφουν σπίτι και η ατμόσφαιρα έγινε λίγο έντονη. Ο πατέρας της οικογένειας κάθισε μαζί μας και άρχισε να μας λέει για την ιστορία των Ρώμα στην Ελλάδα, τις σκέψεις του για την νεότερη γενιά, το ρατσισμό, την κυβέρνηση, τα ναρκωτικά στην κοινότητα. Είχε πράγματα να πει και αύτη ήταν η ευκαιρία. Είχε δουλέψει με το ΝΑΤΟ και τα αγγλικά του ήταν καλά. Ήταν μια καταπληκτική ειλικρινής συνέντευξη, πολύ συγκινητική και συναισθηματική. Δεν είχε καμία σχέση με τη μαγεία αλλά ήταν μια σπάνια στιγμή παρόλα αυτά. Συγκριτικά, όταν πήραν τα μαλλιά μου φωτιά στην Podlasie ήταν παιχνιδάκι μπροστά σε αυτή την εμπειρία!

Έχει τύχει κάποια στιγμή να φοβηθείτε από αυτά που βλέπετε;
Θ- Φοβήθηκα όταν πηγαίνοντας για ένα γύρισμα σε καταυλισμό τσιγγάνων περάσαμε ανάμεσα από άπειρους συνωστισμένους και μας κοιτούσαν περίεργα. Κουβαλούσα όλον τον εξοπλισμό μου. Ένιωθες ότι εκεί επικρατούν οι νόμοι τους. Ευτυχώς οι άνθρωποι δεν μας πείραξαν καθόλου και απεναντίας μας φώναζαν να τους βγάλουμε στην τηλεόραση! Ο Jimmy χαμογελούσε συνέχεια και δεν κατάλαβε τίποτα. Στις 21 Ιούνη θα πάμε σε ένα ετήσιο battle μεταξύ χίπηδων και ναζί για το ποιός θα δει πρώτος τον ήλιο της μεγαλύτερης ημέρας του χρόνου, μέσα από την τρύπα ενός βράχου. Κάθε χρόνο σφάζονται. Ομολογώ πως αυτό με αγχώνει λίγο.

Τι δυσκολίες υπάρχουν πίσω από το πρότζεκτ;
J- Τα προβλήματα πίσω από το ντοκιμαντέρ ήταν κυρίως και μόνο οικονομικού χαρακτήρα. Είχαμε εξαιρετική τύχη με τους ανθρώπους που βρήκαμε και συναναστραφήκαμε. Με τον Θανάση είμαστε μια πολύ καλή ομάδα και δρούμε αυθόρμητα αλλά σε κάθε γωνία αντιμετωπίζουμε μικρά προβλήματα με μετρητά. Δεν έχουμε κανένα φορέα από πίσω μας και μέχρι στιγμής όλα έχουν χρηματοδοτηθεί από εμάς και από το crowdfunding. Έτσι, σαν τελικό σχόλιο θα ήθελα να παρακαλέσω τον κόσμο να συνεισφέρουν στο πρότζεκτ γενναιόδωρα.   

http://www.indiegogo.com/projects/european-folk-magic-documentary-by-thanassis-tatavlalis-and-jimmy-trash?c=home