Ο Χρήστος Πετρίτζης, δεκαεφτάχρονος εκδότης του Vinyl Riot και μια βόλτα στον Βοτανικό Κήπο.

Στον Βοτανικό κήπο, «στον τομέα της μη μεσογειακής Ασίας εντυπωσιακά φυτά είναι η σινική γλεδισχία (Gleditchia sinensis) με τα τεράστια αγκάθια στα κλαδιά, η δενδρώδης και η ιαπωνική καλλίκαρπος (Callicarpa arborea και Callicarpa japonica) με τους ιώδεις καρπούς, η πανέμορφη πρώιμα ανθισμένη την άνοιξη βοτρυώδης εξωχορδή (Exochorda racemosa), ο κέδρος των Ιμαλαϊων (Cedrus deodara) αλλά και το εξαιρετικά σπάνιο κορεατικό φυτό δίστιχο αμπελιόφυλλο (Abeliophyllum distichum)». Εκεί πήγαμε τον Χρήστο για φωτογράφιση. Όταν ήταν στην τρίτη Γυμνασίου-πριν από τρία χρόνια- κατέβασε από torrents το In Design και άρχισε να φτιάχνει μόνος του το Vinyl Riot. Έγραφε, έπαιρνε τις πιο ωραίες από τις φίλες του και τις έτρεχε στα νταμάρια στα Τουρκοβούνια και στο ρέμα Χαλανδρίου για να τις φωτογραφίσει και στο τέλος γύρναγε στο δωμάτιό του και έστηνε το περιοδικό.  Τώρα, στα δεκαεφτά του, φοιτητής στο Saint Martins, με οξυζεναρισμένο μαλλί και μια αθώα χιψτεροσύνη που σχεδόν αυτοαναιρείται, προσπαθεί να εξηγήσει για ποιο λόγο το New York magazine έβαλε το Vinyl Riot σε λίστα με τα καλύτερα νέα περιοδικά μόδας: «Επειδή διανέμεται και στη Νέα Υόρκη, λογικά, απλά το βρήκαν κάπου. Δεν ξέρω πώς τους έκατσε να με βάλουν, στο facebook δεν έχω ούτε 400 like». Στο Βοτανικό κήπο για να είμαστε ακριβείς τον πήγαμε δύο φορές. Την πρώτη φτάσαμε λίγο σχεδόν πριν κλείσει και τη δεύτερη καταφέραμε να κλειστούμε μέσα, γιατί η ώρα είχε περάσει και κανείς απ’ τους φρουρούς δεν αντιλήφθηκε ότι είχαμε ξεμείνει. Πολύτιμο μάθημα: Ο Βοτανικός Κήπος κλείνει καθημερινά στις δύο το μεσημέρι.

Φωτο: Mantaeu Stam.

Πώς ξεκίνησε το Vinyl Riot;
Ξεκίνησε ως ένα blogspot το 2009. Σιγά σιγά διαδόθηκε και μου έστελναν υλικό διάφορα άτομα. Σε δύο τρείς μήνες έφτιαξα το πρώτο τεύχος, πηγαίνοντας παράλληλα σχολείο. Είχε φωτογραφίες δικές μου και υλικό που μου έστελναν άλλοι. Βασικά ήταν ό, τι να ’ναι, δεν ήμουν και πολύ επιλεκτικός. Αφού ανέβασα το πρώτο τεύχος, άρχισαν να μου στέλνουν ακόμα περισσότεροι mail ότι θέλουν να συμμετάσχουν. Επίσης άρχισαν να μου στέλνουν κούτες με ρούχα. Από όποια εταιρία ζητούσα κάτι, μού το έστελναν. Ήταν η εποχή που πρωτοέβγαιναν τα fashion blogs και όλες οι εταιρίες τα έβλεπαν ως το καινούργιο εργαλείο για να προβληθούν.

Το layout ποιος το φτιάχνει;
Εγώ το κάνω όλο. Δεν είχα γνώσεις απλά κατέβασα το InDesign και το προσπάθησα μόνος μου. Όσο πάει το μαθαίνω καλύτερα. Το πρώτο τεύχος βέβαια δεν μπορώ ούτε να το βλέπω τώρα. Ήταν κακό. Γραμματοσειρά Georgia!

Πώς σου ήρθε να κάνεις περιοδικό;
Ήθελα να φτιάξω κάτι απ’ το μηδέν. Δεν ήθελα να φτιάξω ένα περιοδικό μόδας. Απλά ήθελα να φτιάξω κάτι.

Με τι κριτήρια επιλέγεις το περιεχόμενο που θα μπει στο τεύχος;
Το περιεχόμενο αλλάζει, όπως αλλάζουν και τα ενδιαφέροντά μου. Στο τελευταίο τεύχος είχε πάρα πολλές φωτογραφίες, μάλλον υπερβολικά πολλές. Το επόμενο θέλω να έχει πιο πολλά κείμενα, να είναι πιο ώριμο. Δεν θέλω να είναι σαν να φτιάχνεται το περιοδικό στο κενό. Δεν θέλω να είναι εκτός τόπου και χρόνου, με φωτογραφίες ανθρώπων που κάθονται, ένα tumblr περιοδικό.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου tumblr;
Το politicalnotebook που έχει πολιτικό σχολιασμό με έναν πιο ανεξάρτητο τρόπο, όσο αυτό είναι δυνατόν. Αλλά μου αρέσουν και διάφορα ηλίθια, όπως της Molly Soda. Αυτή είναι κάτι σαν βασίλισσα του tumbr. Δεν ξέρω τι κάνει στη ζωή της, αλλάζει χρώματα μαλλιών και έχει μια εμμονή με τα ’90s και τις αρχές των ’00s. Αυτό το στυλ που επικρατεί τελευταία, που ντύνονται όλοι σαν ghetto anime ravers.

Το περιοδικό τώρα τυπώθηκε και διανέμεται σε διάφορα σημεία, σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Δεν ήταν δύσκολο αυτό;
Φυσικά, με βοήθησαν οικονομικά οι γονείς μου. Είναι μια επένδυση. Αυτό τους είπα τελοσπάντων για να τους πείσω.

Τι ευτράπελα θυμάσαι από φωτογραφίσεις που έχεις κάνει για το Vinyl Riot;
Ήμουν στην Ικαρία και μου είχε έρθει ένα κουτί με ρούχα, δείγματα από εταιρία. Οπότε σκέφτηκα να κάνω μια φωτογράφιση εκεί, στα πιο ωραία σημεία. Ζητούσα από διάφορους surfer να φωτογραφηθούν και κανείς δεν δεχόταν. Ένας μου είπε «Δεν ξέρω τι θα πουν οι γονείς μου». Και ήταν 22 χρονών.

Ποιo είναι τα αγαπημένο σου μέρος στην Αθήνα;
 Η γωνία Δάσους & Νυμφών στο Χαλάνδρι μόνο και μόνο για το όνομα. Είναι δίπλα στο ρέμα όποτε έχει witchy vibez.

Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;
Το Program or be programmed (Douglas Rushkoff) , το bottom line είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε διπλά για ό, τι κάνουμε στον ψηφιακό κόσμο -να κατευθύνουμε εμείς την τεχνολογία και να μην την αφήνουμε να μας κατευθύνει. Έχουμε την επιλογή να γίνουμε παθητικοί δέκτες του ίντερνετ όπως το διαμορφώνουν μεγάλες εταιρείες, ή να συμμετάσχουμε ενεργά σε αυτή τη διαδικασία. Τέλος πάντων, δεν το λέω ακριβώς σωστά, πρέπει να το διαβάσεις για να καταλάβεις!

Είδες τις φωτογραφίες του curiosity από τον Άρη;
Ναι, βασικά το πιο αστείο ήταν όταν το curiosity έκανε συζήτηση με την Britney στο twitter- το ρώτησε αν ο Άρης έχει αλλάξει από τότε που γύρισε το βίντεο για το Oops! i dit it again. Αλλά ναι είναι απίστευτο που έχουμε hd φωτογραφίες από τον Άρη, μακάρι να πάμε και εμείς μια μέρα.

www.vinylriotmagazine.com/