Indie, metal, punk, garage, hardcore, progressive, folk, jazz, dance, ποπ, νέα και παλιά αυθεντικά για geeks και για συλλέκτες, τα δισκάδικα του κέντρου της Αθήνας έχουν μια καλή πρόταση για κάθε μουσικόφιλο. 

Φωτο: Χρήστος Σαρρής.

Shiva Records
Νικηταρά 6, Αθήνα, 2103211549
To Shiva Records υπάρχει από το 1995 και επιμένει αποκλειστικά στον σκληρό ήχο και την metal μουσική. Η έδρα του μέχρι πρόσφατα ήταν σε μία από τις τρεις διάσημες μουσικές στοές στο Μοναστηράκι. Φέτος μετακόμισε πιο κεντρικά, στην οδό Νικηταρά. «Με την κρίση τα πράγματα είναι δύσκολα,» μάς λέει βιαστικά ο ιδιοκτήτης του που βρίσκεται στα μέσα της μετακόμισης, «το μαγαζί έχει αντέξει 17 χρόνια, αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει. Φέρνουμε βυνίλιο και μάλιστα έχει περισσότερη πέραση απ’ το cd. Το αγοραστικό μας κοινό είναι στο μέσο όρο από 25 μέχρι 35 χρονών, αλλά θα ’ρθει και ο 15άρης»...

Rock a Rolla
Ηφαίστου 26Α, Αθήνα, 210 3251709
Ένα από τα πιο κλασικά δισκοπωλεία του Μοναστηριακίου που δύσκολα ξεφεύγει από το μάτι σου, ακόμη κι αν δεν το γνωρίζεις. Η ελαφρά φωτισμένη και δροσερή στοά στην οποία στεγάζεται έχει μετατραπεί ολόκληρη σε ένα ναό της μουσικής. «Φέρνουμε από τσαρούχι μέχρι ηλεκτροσόκ! Δηλαδή από δημοτικά, μέχρι κλασσική μουσική και heavy metal». Ο χαμογελαστός ιδιοκτήτης μάς πληροφορεί ότι βρίσκονται εκεί από το 1992. Οι ηλικίες των ανθρώπων που το επισκέπτονται και αγοράζουν είναι «από έφηβους μέχρι 50-60 χρονών». Το βινύλιο έχει πάρει τα πάνω του τα τελευταία χρόνια έναντι του CD. Στα άπειρα ράφια του, γεμάτα με βινύλιο, βρίσκει κανείς ειδικές προσφορές σε δίσκους, ενώ με την κρίση μια λύση σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη είναι «να γίνουμε site και να τα διαθέτουμε όλα interneτικά. Το downloading μας έχει καταστρέψει».

Matsoukas
Λεωκορίου 6-8, Αθήνα, 210 3310456
Στα σύνορα μεταξύ Ψυρρή και Μοναστήρακι, δίπλα ακριβώς από το Cantina Social ανακαλύπτουμε το μικρό μαγαζάκι του Ματσούκα. Ανάμεσα σε παλιά σκονισμένα στερεοφωνικά και ραδιόφωνα-αντίκες, υπάρχουν αρκετά διαμάντια από την ελληνική και ξένη μουσική, όλων των προηγούμενων δεκαετιών. Εδώ και 20 χρόνια φέρνει αποκλειστικά παλιά βινύλια. Ο ιδιοκτήτης του μας εκπλήσσει λέγοντας ότι «οι ηλικίες που αγοράζουν είναι γύρω στα 20 με 30», ενώ φαίνεται σκεπτικός σε σχέση με την κρίση. «Τα πράγματα είναι οριακά. Δεν ξέρουμε πού θα βγει».

Kasseta Records
Σοφοκλέους 5, Πλ. Κοτζιά, 210 3210150
«Ανοίξαμε μέσα στην κρίση, αλλά πιστεύω ότι τώρα είναι η ευκαιρία κι όποιος αντέξει, άντεξε. Το είχα μεράκι να το κάνω αυτό το μαγαζί! Από 18 χρονών είμαι συλλέκτης και δεν θα περίμενα μέχρι το 2020 για να το ανοίξω! Η ζωή προχωράει! Βοηθάει και το γεγονός ότι το μαγαζί είναι δικό μας, δεν πληρώνουμε ενοίκιο», μάς εξηγεί γεμάτος ενθουσιασμό ο ιδιοκτήτης του. Το Kasseta Records άνοιξε τον περασμένο Νοέμβρη και εστιάζει κυρίως σε καινούργιες κυκλοφορίες. «Τα μεταχειρισμένα υπάρχουν σε αφθονία στα άλλα δισκάδικα». Το μαγαζί ειδικεύεται στη  Dance, Deep House, Edits, House κλασσικό 4/4, Boogie, Boogie rock, Jazz. Οι ηλικίες διαφέρουν ανάλογα με το είδος. «Από 40 και πάνω έρχονται για Jazz, Disco, Boogie, ακουστική μουσική, ενώ οι νεαρές ηλικίες μέχρι 30 για πιο dance. Αλλά το βυνίλιο ανεβαίνει και ανεβαίνει και στις μικρές ηλικίες και ξεπερνά τη συλλεκτικότητα που το χαρακτήριζε. Βοηθάει και τους νέους να εξελίξουν τα ακούσματα τους είναι άλλη διαδικασία το βυνίλιο».

Τζίνα
Πανεπιστημίου 52,  210 3251271      
Το Τζίνα είναι ίσως το πιο ιστορικό δισκοπωλείο του κέντρου. Από το 1973 εμπορεύεται κυρίως ανεξάρτητους καλλιτέχνες και δίνει έμφαση σε μουσικά είδη όπως το hip hop, η soul και το funk πάντα στη βινυλιακή μορφή τους, ενώ έχει και αρκετές προσφορές. Το βινύλιο δεν έχει πολύ πέραση μάς πληροφορούν, αλλά τελευταία υπάρχει μια κίνηση. Είναι το μοναδικό δισκοπωλείο της Αθήνας που διαθέτει αποκλειστικά τα άλμπουμ των Active Member από το 2002. «Τώρα με την κρίση είναι όλα ρευστά, δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσουμε ή αν θα κλείσουμε την επιχείρηση», μας λένε χαρακτηριστικά.

Zulu Records
Κωλέττη 33, Εξάρχεια,  210 3806500
Για ηλεκτρονική μουσική, πειραματικά αλλά και hip hop και psychedelic επισκέπτονται οι πελάτες του το Zulu Records που βρίσκεται σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους πεζόδρομους των Εξαρχείων. Το μαγαζί υπάρχει εδώ και δέκα χρόνια και έχει πιο πολύ χορευτικό χαρακτήρα. Δεν είναι περίεργο που τα είδη που πουλάνε πιο πολύ σε βινύλιο είναι η techno και το dubstep. Ο ιδιοκτήτης του παραμένει αισιόδοξος «Το βινύλιο δεν φεύγει όπως παλιά, αλλά παρόλη την κρίση, θα συνεχίσουμε όσο αντέχουμε. Αντέχουμε ακόμα!»

Metal Era
Εμμανουήλ Μπενάκη 17,  210 3304133
Το Metal Era αποτελεί κλασικό στέκι του οπαδού της metal μουσικής σταθερά από το 1995. Στην Μπενάκη βρίσκεται εδώ και 4 χρόνια. Αν κάποια κυκλοφορία έχει έκδοση βινυλίου την φέρνουν πάντα! Ο μέσος όρος ηλικίας των πελατών του είναι γύρω στα 30. «Αυτό συμβαίνει γιατί τα νέα παιδιά δεν έχουν αυτό που είχαμε εμείς τότε, να τρέξουμε στο δισκάδικο να πάρουμε τη νέα κυκλοφορία, να σκίσουμε το σελοφάν, να διαβάσουμε το βιβλιαράκι με τους στίχους. Τώρα όταν βγαίνει κάτι, το κάνουν αμέσως download, το ακούνε επιφανειακά και μετά το παρατάνε!» μάς λέει παραπονεμένος ο ιδιοκτήτης του. Για την κρίση όμως πιστεύει ότι το metal κοινό αγαπάει τόσο πολύ την συγκεκριμένη μουσική, που δεν υπάρχει περίπτωση να μην αγοράσει τα άλμπουμ των καλλιτεχνών που αγαπάει. Επίσης, έχει τη μανία του συλλέκτη. «Θέλουν να έχουν τις αυθεντικές κυκλοφορίες του αγαπημένου τους μουσικού» και προσθέτει, «Αν θες να λέγεσαι οπαδός πρέπει να στηρίζεις και τον καλλιτέχνη που σου αρέσει».

Sirens Records
Νικηταρά 14, 210 3822304
Το Sirens Records άνοιξε τον Απρίλιο του 2003 και έκλεισε φέτος τα 9 του χρόνια. Είναι πιστό στο metal. Εκτός από βινύλιο φέρνουν και πολλά αξεσουάρ για τους οπαδούς του είδους και όπως μας λέει ο ιδιοκτήτης του, «έχουμε καταντήσει πιο πολύ να πουλάμε αξεσουάρ, παρά CD πια! Οι ηλικίες που έρχονται είναι άνω των 25 – 30. Βέβαια, έρχονται και μικροί με τις μαμάδες τους για να τους πάρουν κανένα μπλουζάκι ή κανένα CD, αν έχουν πάρει καλούς βαθμούς!»

Nuclear Βlast
Τζώρτζ 20-22,  210 3826412
«Το κατάστημά μας άνοιξε τον Οκτώβριο του 2008. Τρεις μήνες πριν τα επεισόδια! Ήμασταν πολύ τυχεροί! Φέρνουμε βυνίλιο, έχει γίνει φετίχ! Βέβαια οι πωλήσεις του δεν έχουν υπερκεράσει αυτές του cd, αλλά ο κόσμος αγοράζει βυνίλιο, το ψάχνει πια πιο φανατικά γιατί είναι κάτι limited. Δυστυχώς δεν αγοράζουν νέες ηλικίες. Είναι πολύ απλό το γιατί. Όταν άρχισα ν’ ακούω εγώ μουσική ήξερα ότι πρέπει να πάω στο δισκοπωλείο να πάρω τον δίσκο να τον ακούσω. Ο πιτσιρικάς τώρα ξέρει ότι θα κατεβάσω το δίσκο μ’ ένα torrent, ή ολόκληρη τη δισκογραφία, δεν θα την ακούσει ποτέ, δεν θα την εκτιμήσει ποτέ. Τελείωσε η μουσική! Παλεύουμε να συνεχίσουμε και όχι μόνο αυτό. Προσπαθούμε να κάνουμε κι ένα βήμα παραπέρα, ακόμα και μέσα στην κρίση! Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, κάνουμε εξαγωγές! Δεδομένου ότι η ελληνική αγορά δεν έχει χρήματα, πρέπει κάπως να επιβιώσουμε! Έτσι, το επαγγελματικό δαιμόνιο του Έλληνα καταφέρνει και εισάγει με μια τιμή και εξάγει με μια άλλη, οπότε γίνεται κάτι καλό. Προωθούμε και τα προϊόντα μας και το συγκεκριμένο μαγαζί σκεφτόμαστε να το επεκτείνουμε, ίσως ανοίξουμε ένα ακόμη σημείο πώλησης». 

7+7 music store
Ηφαίστου 22, Μοναστηράκι, 210 3214032
«Το δισκοπωλείο υπάρχει εδώ και περίπου 40 χρόνια. Το είχε ο παππούς μου και ήταν γνωστό ως ‘Βασιλάκας’. Θυμάμαι διάφορα σκηνικά. Πιο έντονη εικόνα όμως, ήταν να κατεβάζουμε τα ρολά γιατί ο κόσμος δεν χωρούσε. Εξυπηρετούσαμε όσους ήταν μέσα, μετά τους βγάζαμε από την πίσω πόρτα και βάζαμε τους υπόλοιπους! Αργότερα μετονομάσαμε το κατάστημα σε 7+7 γιατί ήταν ανοιχτό όλες τις ημέρες της εβδομάδας», μας εξιστορεί ο ιδιοκτήτης του.  Στο 7+7 πηγαίνεις για όλα τα είδη της μουσικής. Δίνει μια μικρή έμφαση στο κλάσσικό ροκ, το metal και το ελληνικό τραγούδι αλλά φέρνει και «μαύρα» [soul, funk, κτλ.] «Εμπορευόμαστε CD και κυρίως βινύλια,  καθώς τον τελευταίο καιρό έχει επανέλθει δυναμικά. Ο κόσμος δείχνει να τα προτιμά για την ποιότητα του ήχου που δεν θυμίζει σε τίποτα τον ψηφιακό ήχο του CD». Αποτελεί πόλο έλξης του κάθε μουσικόφιλου που κάνει μια στάση στο Μοναστηράκι. Το επισκέπτονται « παλιοί πελάτες, ψαγμένοι πιτσιρικάδες ακόμη και εκείνοι οι πιτσιρικάδες που πειραματίζονται με το πρώτο τους βινύλιο, μέχρι τραγουδιστές και καλλιτέχνες». Οι τιμές του ξεκινούν από 1 ευρώ, αλλά ορισμένα συλλεκτικά κομμάτια φτάνουν τα 300€ όπως π.χ. το box set των Slayer ή η πρώτη έκδοση του ‘Δύο Μικρά Γαλάζια Άλογα’ του Γιώργου Ρωμανού. Στα ράφια του μπορείς να ανακαλύψεις κι άλλες ακριβοθώρητες κυκλοφορίες, όπως ένα σπάνιο 7” των Διάφανων Κρίνων ή κάποιους δίσκους των Motorhead, κ.α.

Darkcell Records
Θεμιστοκλέους 84, Εξάρχεια, 210 3300017
Το Darkecell Records στέκει κρυμμένο δίπλα σε ένα γκράφιτι του Sonke, ψηλά στον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους. Στα ράφια του μπορείς να βρεις ό,τι ποθεί η ψυχή σου από σκοτεινό, θορυβώδη και πειραματικό ήχο, darkwave, gothic, industrial, EBM και noise. Οι περισσότερες κυκλοφορίες είναι CD, επειδή δεν κυκλοφορούν πολλά καινούρια βινύλια σε αυτά τα είδη. Στο δίλημμα CD ή βινύλιο, ο ιδιοκτήτης μάς απαντά: «Κάθε format προσφέρει κάτι διαφορετικό. Το CD σού δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια, το βινύλιο, έχει μοναδική αισθητική, δείχνει πολύτιμο.»

Βowel of Noise Records
Τζωρτζ 6, στοά Μπακαλά, πλατεία Κάνιγγος, 2103826783
Το Bowel of Noise είναι το καλά κρυμμένο μυστικό της πλατείας Κάνιγγος. Το δισκοπωλείο είναι 5 χρονών και φέρνει όλα τα είδη του ακραίου ήχου. Ό,τι έχει σχέση με black, death, thrash, grind, experimental, noise με ειδίκευση στο doom και το occult rock [είδος ροκ της δεκαετίας του ’70 με αποκρυφιστική, σατανιστική ιδεολογία].  Έχουν αρκετά βινύλια, όλα σφραγισμένα και ελάχιστα μεταχειρισμένα σε πολύ χαμηλές τιμές, καθώς και κασέτες και merch. Τι ακούνε οι metal φαν τελευταία πολύ; Τους The Devil’s Blood, μάς πληροφορεί ο ιδιοκτήτης, ενώ μας προτείνει το καινούργιο των Crucifixion. Και με την κρίση τι γίνεται; «Πηγαίνουμε αντίθετα, φέρνουμε νέα πράγματα».

Vinyl City
Ιπποκράτους 131, Αθήνα, 2103628120
«Το μαγαζί υπάρχει από το 1990. Έχουμε μεγάλο στοκ δίσκων με έμφαση σε τζαζ, σόουλ, φανκ και κλασσική. Κυρίως όμως έχουμε ροκ των δεκαετιών ’60 και ’70.  Δεν πουλάμε καθόλου CD. Θα βρεις, ωστόσο, κάποιες κασέτες και 8tracks. Έχουμε χιλιάδες δίσκους με 1€, αλλά κάποιοι λόγω σπανιότητας, φτάνουν μέχρι και τα χίλια ευρώ. Πουλάνε περισσότερο τα κλασσικά rock, π.χ. οι Jethro Tull, Pink Floyd, Black Sabbath ή ο Jimi Hendrix. Επειδή όμως ο κόσμος πλέον τα έχει αυτά, ψάχνει κάτι άλλο, και έτσι μπαίνουν πιο βαθειά. Δεν φέρνω καινούριες κυκλοφορίες, ούτε επανεκδόσεις. Δεν βρίσκω νόημα σε αυτό, είναι σαν να φέρνω CD. Υπήρξα και συνεχίζω να είμαι οπαδός του βινυλίου. Σε αντίθεση με το CD, το βινύλιο δεν σταμάτησε ποτέ να χρησιμοποιείται γιατί πάντα υπερείχε ποιοτικά. Ο ήχος είναι αναλογικός, σού επιτρέπει να ακούς όλες τις ποιότητες, όλα τα στοιχεία.
Οι ηλικίες που έρχονται είναι από 30 έως 60 χρονών. Παλιοί συλλέκτες, παραγωγοί, DJ, ροκάδες, χεβιμεταλάδες, σκεϊτάδες, ράπερ. Άτομα που ψάχνουν παλιές κυκλοφορίες σε maxi single, ώστε να πάρουν το extended version ενός τραγουδιού και το διασκευάζουν. Το μαγαζί, εν μέσω κρίσης, πάει καλά επειδή έχουμε μειώσει πολύ τις τιμές. Ο κόσμος δεν θα σταματήσει ποτέ να μαζεύει δίσκους, γιατί αυτή είναι η αρρώστια του. Και αυτό είναι θετικό, αλλά πρέπει και εσύ να τον βοηθήσεις με μια προσιτή τιμή. Μεσα το κατάστημα υπάρχουν 50.000 δίσκοι και το πιο σπάνιο αντικείμενο που έχουμε είναι ένα κλαρινέττο του Benny Goodman από δημοπρασία στο Kentucky».

Mr. Vinylios
Ηφαίστου 24, Μοναστηράκι, 2103312813
Το πάθος του συλλέκτη συχνά δημιουργεί αστεία περιστατικά και τις πιο παλαβές ιστορίες τις ακούς στα δισκάδικα στο Μοναστηράκι «Στο μεγάλο σεισμό του 1999, την ώρα του σεισμού ένας πελάτης άκουγε στο πικάπ το δίσκο ‘Vehicle – The Ides of March’ και ακριβώς μετά το σεισμό που τα χρειαστήκαμε, εκείνος ήρθε να αγοράσει το δίσκο. Μιλάμε για μεγάλη ψυχοπάθεια!» μάς λέει o ιδιοκτήτης του Mr. Vinylios. Μάς δίνει στη συνέχεια μια πολύ κατατοπιστική εικόνα για την αγοραστική κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. «Το μαγαζί λειτουργεί από το 1993. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε. Κυρίως λόγω του γεγονότος ότι ο κόσμος πια δεν ενδιαφέρεται όπως παλιά να συλλέγει τη μουσική που ακούει, οι εναπομείναντες όμως είναι πραγματικοί λάτρεις του βινυλίου. Πουλάμε μόνο δίσκους και ελάχιστα CD. To 90% του υλικού στο μαγαζί είναι δίσκοι LP και 45 στροφών. Παρά την συνολική πτώση στη μουσική, στο εξωτερικό υπάρχει σημαντική αύξηση του βινυλίου και κατακόρυφη πτώση του CD επειδή το CD είναι κακό φορμάτ με μέτριο ήχο και σχεδόν μηδαμινή αισθητική. Φέρνουμε κυριολεκτικά σχεδόν τα πάντα και δύο φορές το χρόνο πάω Αμερική για δίσκους. Υπάρχουν δίσκοι από 50 λεπτά, αλλά και συλλεκτικά μεγάλης αξίας. Αρκετοί σπάνιοι δίσκοι όπως των Beatles, το Blue Birds, οι μπαλάντες του Ρωμανού.
Ανάλογα με την εποχή αλλάζουν και τα γούστα του κοινού. Σταθερά πάντως πουλάνε, το ροκ, το heavy metal, η τζαζ, η ψυχεδέλεια και τα ελληνικά. Πιστεύω πως αν δεν συμβεί κάτι πολύ χειρότερο και απότομο θα επιβιώσουν τουλάχιστον οι πιο ικανοί και οργανωμένοι. God Save The Vinyl!»    

Rock n’ Roll Circus
Σίνα 21, 210 3620144
Το Rock n’ Roll Circus έκλεισε φέτος τα 12 του χρόνια. Φέρνουν τα πάντα, από rock pop, ψυχεδελικά 60’s, 70’s, μέχρι soul, funk, jazz, reggae, new wave όλες τις νέες κυκλοφορίες και τις περισσότερες επανεκδόσεις από όλα τα είδη. Ο κύριος όγκος των δίσκων του είναι second-hand, εκτός από τo 30% είναι καινούργιες κυκλοφορίες. Τα καινούργια κυρίως είναι σε indie, soul. Ενημερώνονται από τα συχνά ταξίδια τους σε Αμερική και Ευρώπη, ενώ μέσα στο χρόνο έρχονται διάφορες παρτίδες, αλλά και σε εβδομαδιαία βάση. Κυρίως είναι από Αμερική, Los Angeles, Austin, San Diego. Το μαγαζί είναι γνωστό για την λατρεία του στην μαύρη μουσική, είτε είναι soul, funk, jazz ή αφρικάνικα. Διαχρονικά η ζήτηση είναι περισσότερο στους rock τίτλους. Ο φιλικός υπάλληλος του καταστήματος πιστεύει ότι «στην Ελλάδα το κυριότερο πρόβλημα των δισκάδικων έχει να κάνει με τις αγοραστικές συνήθειες, ας πούμε έξω υπάρχει ένα revival στο βινύλιο. Στην Ελλάδα καλώς η κακώς το να ακούει κάποιος μουσική δεν συμβάδιζε πάντα με την αγοραστική του συνείδηση. Μερικοί π.χ. θεωρούν ότι το download είναι ακτιβισμός γιατί με αυτό τον τρόπο βλάπτονται οι εταιρίες. Αυτό όμως είναι η μισή αλήθεια. Παλιότερα που οι τιμές είχαν ανέβει μπορούσες πιο εύκολα να το αντιπαραβάλλεις αυτό, αλλά κακά τα ψέματα είναι μία συνειδησιακή επιλογή απέναντι στη μουσική όταν αγοράζεις δίσκους. Τώρα το μέλλον θα εξαρτηθεί από πολλά, γιατί γενικά ο κόσμος κόβει τις «πολιτιστικές δαπάνες» όταν έχουν περιοριστεί τα έσοδά του. Αλλά εγώ είμαι αισιόδοξος. Θεωρώ ότι τηρουμένων των αναλογιών τα πράγματα κυλάνε καλύτερα απ’ότι θα περίμενα.» Καθώς φεύγουμε ξεχνάμε να ρωτήσουμε αν το μαγαζί έχει πάρει το όνομα του από ομώνυμο άλμπουμ των Rolling Stones.