Kολλήματα, καπνισμένα δευτερόλεπτα ζωής και mp3 στο Shuffle. Τελευταίο U-bahn για Lambeth.

Θυμάμαι; Απότομη 'δενπάειάλλοθασκάσω' έξοδο από το σπίτι βραδάκι προς σούρουπο απόγευμα και κάτι ψιλά σκοτάδια. Καθαρά για βιοποριστικούς λόγους αερόβια αφηρημένη βόλτα. Επική βιβλιογραφική αναφορά στο τελείωμα μιας επιστροφής ανύπαρκτης. Θυμάμαι; Καπνός στον ένα δρόμο τρεις κουκούλες ένας κάδος μισή αγωνία μισός φόβος δυο στροφές και άπειρα χαμένα ξεχασμένα ρήματα. Και πάντα πριν συνειδητοποιήσω το ανάποδο της φοράς μου με τη ζωή και τα τρένα και τις ελάχιστες υπομονές η ώρα έχει περάσει ανεξήγητα και άσκοπα ξοδεμένη. Λάθος κατευθύνσεις σε μαύρα συμπεράσματα σε αδιέξοδα καμμένα λεηλατημένα από παρελθόν που συγχωρεί ξεχνά και υπομένει χωρίς όμως να διαθέτει ικανότητες μετάλλαξης. Ούτε καν μετάδοσης. Θυμάμαι. Για ποιο κληροδότημα να αναθεωρήσω τις επίμονες αναβλητικότητες μου; Τα πρόσωπα αλλάζουν και τα ρήματα λιγοστεύουν και οι αμφιθυμίες πνίγουν τη σύνταξη μου και την ονειρεμένη απρόσμενη ρουτίνα της γραμματικής και της ορθογραφίας μου. Προοδευτικά τα στενά και τα δρομάκια μου καίγονται. Μαζί με τους κάδους της ανεμελιάς μου. Και οι καπνοί φιλούν την παλάμη της μισαλλοδοξίας μου και οι κουκούλες προδίδουν τα λάθη των ανασφαλειών μου. Φοβάμαι. Και μιλάω με παγωμένα ιδρωμένα γαβγίσματα θλίψης. Γυρνάω τρεις φορές την πόρτα γύρω από τα κλειδιά της καλοτυχίας μου. Και βάζω τα έπιπλα από πίσω. Όπως στις ταινίες. Και προστατεύω με νύχια και με δόντια με ουρλιαχτά και απορρίψεις με δογματισμούς και προκαταλήψεις τα τρία πτώματα που κρύβω στο σαλόνι μου. Φτιάχνω με θρησκευτική ευλάβεια ένα αρωματικό νερό θυμού και απελπισίας και ραντίζω τους τοίχους τα χαλιά και την τηλεόραση να καλυφθεί η βρώμα η σήψη και η αποκαθήλωση  ενός σίγουρου μέλλοντος. Αυτό το 'σίγουρο μέλλον' που κρύβω στην μπανιέρα τρεις μέρες τώρα και τρεις ζωές δεν ξεπλένεται ούτε με άιμα. Όσο και να το τριψα με το αίμα των τριών πτωμάτων. Τα πτώματα που κρύβω στο σαλόνι μου. Η συνήθεια η άγνοια και η απεραντοσύνη της αχαριστίας.

Radiohead - Bloom [Jamie xx Rework pt.3]

Σίγουρα εξελίσσεται σε μεγάλο σουπατζή χάιπομπαζ-μάστερ παραγωγό της χρονίας όχι όμως κι άδικα. Ο λόγος για τον Jamie Smith ή αλλιώς Jamie των XX. Κάθε του άγγιγμα είτε στην παραγωγή είτε σε ρεμίξ γίνεται ντόρος αλλά στο συγκεκριμένο έχω σταθεί από το πρώτο άκουσμα πριν μήνες. Η δική του άρρωστα-παράλογη και πρωτότυπη εκδοχή στο Bloom των Radiohead αρχικά κυκλοφόρησε ως 2λεπτη και ήταν κάτι παραπάνω και λίγο βάλε ακόμη πανέμορφη και γεμάτη εσωτερικότητα και γνησιότητα. Τώρα γίνεται 7λεπτη και ο τριπλασιασμός στη διάρκεια δε νομίζω να αφήνει σε κανέναν την εντύπωση ενός βιασμένου ξεχειλώματος με ταυτόχρονη απώλεια της μοναδικότητας αλλά το αντίθετο.

Gasface - Falling

Αγνώστων λοιπών στοιχείων παραγωγός από το Λονδίνο σκορπίζει ήχους που ξέχασε στο δρόμο του ο Burial. Μια ίσως χιλιοειπωμένη μελαγχολία στο future garage 2step ήχο background ως description που δεν παύει έως τώρα να με εντυπωσιάζει με τη σκουριά της φρεσκάδας και το κουραστικό ενθουσιασμό της. Το κομμάτι Falling δίνεται για δωρεάν κατέβασμα από τον Gasface στο Soundcloud του την ίδια ώρα που ένα παλιότερο του με τίτλο 'Love Don't' πέφτει στα χέρια του Delete [αγαπημένος Dubstep παραγωγός από τη Ρωσσία | θα γίνει αναφορά σε επόμενη στήλη] ο οποίος το ρεμιξάρει σε άλλο επίπεδο πληρότητας και βάθους.

Gasface - Love Don't [Delete Remix]

dekaefta