Ο STMTS φτιάχνει μωρά και πιτσιρίκια με μελάνι, χαρτί και χρώμα. Τα βάζει να κλαίνε, να γελούν ή να ονειρεύονται και ανοίγει στους τοίχους της πόλης, ένα χώρο για αναπόληση σε μια ξεχασμένη αθωότητα.

Ο ίδιος είναι είκοσι χρονών, σπουδαστής της Καλών Τεχνών που αποφάσισε να ασχοληθεί με το street art προκειμένου να εκφράσει όσα δεν χωρούν σε μια κόλλα χαρτί. Πριν ένα χρόνο τα έργα του ταξίδεψαν έως την επιδραστική έκθεση Art Basel στο Miami.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το σχέδιο και κατ’ επέκταση το graffiti;
Ανακάλυψα τη κλίση μου στο σχέδιο, τα τελευταία χρόνια του λυκείου. Σε κανένα μάθημα δεν ήμουν αρκετά καλός και το μόνο που μου άρεσε να κάνω ήταν να σχεδιάζω. Σχεδίαζα ασταμάτητα. Όταν μάλιστα έμαθα για την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, απέκτησα ένα νέο στόχο. Έκανα εντατική προετοιμασία και τελικά μπήκα.

Πόσο δύσκολα είναι τα σχολικά χρόνια για τους μαθητές που ‘των τελευταίων θρανίων’;
Το σχολείο είχε πολλή πλάκα. Μπορεί να με αποπέρνανε, να μου φώναζαν ‘ρεμάλι, τι θα κάνεις στη ζωή σου’, όμως ήξερα ότι όλα αυτά είναι κωλήματα του μυαλού. Ήξερα ότι κάπου θα ήμουν καλός. Έτσι το διασκέδασα, κάναμε απίστευτες πλάκες στο σχολείο, κατάφερα να είμαι ελεύθερος.

Τι θυμάσαι να ζωγραφίζεις στα θρανία;
Έκανα πολλές μουτζούρες αλλά και φάτσες. Μου αρέσει πολύ να σχεδιάζω πρόσωπα, παιδιά, μύτες, στόματα και βελάκια.

Σήμερα είναι αρκετά πιθανό τα θρανία στα σχολεία να έχουν εθνικιστικά συνθήματα. Τι αισθήματα σου προκαλεί αυτό; Είχες ζήσει κάτι αντίστοιχο;
Δεν είχα ζήσει κάτι τέτοιο, είναι καινούριο φαινόμενο. Είναι ένα πράγμα που δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω.

Τα θρανία είναι για να μουτζουρώνονται;
Ναι, πιστεύω ότι πρέπει να τα μουτζουρώνουμε. Έχει όμως σημασία και το τι γράφει ο καθένας.

Πιστεύεις πώς τα graffiti και τα tags στην Αθήνα, ομορφαίνουν την πόλη ή την κάνουν ακόμα πιο χαοτική;
Η τέχνη στο δημόσιο χώρο είναι το πιο δημιουργικό πράγμα που υπάρχει για εμένα, είναι μια ολόκληρη περιπέτεια. Τα graffiti της πόλης είναι πολύ όμορφα και πιστεύω ότι την κοσμούν. Πρέπει βέβαια να γίνονται με σύνεση. Για παράδειγμα, δεν θεωρώ σωστό να γίνονται graffiti σε καλοδιατηρημένα νεοκλασσικά που από μόνα τους ομορφαίνουν την πόλη. Αν δίνονταν άδειες από το κράτος για legal graffiti θα είχαμε πολύ περισσότερες καλές δουλειές σε κτήρια της πρωτεύουσας.

Ποια η γνώμη σου για τα tags; Τα βρίσκεις εξίσου καλαίσθητα;
Δεν έχω φτιάξει ποτέ tag, όμως μου αρέσουν πολύ. Όταν τα βλέπεις μεμονωμένα είναι πιθανώς να μην σου αρέσουν. Αν όμως τα δεις όλα μαζί, να δημιουργούν μία εικόνα, τότε σίγουρα θα σε γοητεύσουν.

Θέλεις να αρέσουν τα έργα σου στο κοινό;
Ο πρώτος στόχος μου είναι να εκφραστώ. Από εκεί και πέρα είναι σημαντικό να αρέσει και στους άλλους. Όταν φτιάχνεις κάτι σε δημόσιο χώρο, άρα επιβάλλεις την εικόνα σου,  πρέπει τουλάχιστον να είναι κάτι όμορφο για τον κόσμο που θα περάσει και θα το δει. Μου αρέσει πολύ να προβληματίζω τον κόσμο, να τον βάζω σε σκέψεις και καταστάσεις.

Τα έργα σου είναι εμπνεύσεις της στιγμής ή είναι σχέδια που επεξεργάζεσαι καιρό; Από πού αντλείς έμπνευση;
Πάντα έχω ένα πλάνο για το τι θέλω να φτιάξω. Εμπνέομαι από την κοινωνία την καθημερινότητά μου, τα βιώματά μου, τις πληροφορίες με τις οποίες με βομβαρδίζουν τα Μέσα. Κάπως έτσι πλάθω μέσα μου εικόνες. Συχνά αντλώ έμπνευση και από την μουσική.

Τα μώρα πώς προέκυψαν στo street art;
Μου αρέσει η έκφραση των παιδικών προσώπων. Αν τα παρατηρήσεις, βλέπεις ένα πράγμα μαγικό. Η νεανική ηλικία είναι η πιο αθώα ηλικία, οι άνθρωποι έχουν άμεση επαφή με το συναίσθημά τους, δεν έχουν δόλο, δεν εντάσσονται σε ομάδες συμφερόντων, υπάρχει ελευθερία. Αυτή την ανεμελιά μου αρέσει να αποδίδω, γιατί την είχαμε όλοι κάποτε μέσα μας και την βλέπουμε να απομακρύνεται με τον καιρό. Δεν θα μπορούσα να εκφραστώ μέσα από διαφημίσεις ή άλλες πονηρές καταστάσεις.

Θα ήθελες να βιοποριστείς από το street art; Δέχεσαι παραγγελίες;
Το graffiti στον δρόμο το κάνεις για την πάρτη σου και τον κόσμο. Όμως έχω φτιάξει graffiti  και καμβάδες για φίλους μου και ανθρώπους που ενδιαφέρονται. Από εκεί και πέρα το graffiti δεν είναι σουβλάκι «πίτα-γύρο-ντομάτα-σος» να το φτιάχνεις όπως σου λένε. Οφείλεις να βάζεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό. Αν είσαι καλός στο σχέδιο και θες μια κανονική δουλειά, είναι καλύτερο να ασχοληθείς με κάτι πιο εφαρμοσμένο όπως γραφιστική ή εικονογράφηση.

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω. Θα ήθελα να φύγω στο εξωτερικό να κυνηγήσω ευκαιρίες που υπάρχουν.

Τι γνώμη έχουν οι γονείς σου για τα γκραφίτι που φτιάχνεις;
Τους αρέσουν πολύ.

Είναι κάποιο από τα παιδιά που έχεις ζωγραφίσει αυτοπροσωπογραφία;
Δεν το έχω κάνει ακόμα αυτό, αλλά σίγουρα θα το κάνω στο μέλλον. Τα μωρά άλλωστε μοιάζουν μεταξύ τους.

www.stmtsart.com/