Θα ήθελα να βγει μια μέρα ο υπουργός δημόσιας τάξης και να πει ότι «έχουμε διώξει 1000 μετανάστες, αλλά επειδή έφυγαν 1000 μετανάστες προσλάβαμε 1000 Έλληνες σε μια συγκεκριμένη δουλειά».

Η Λορέτα Μακόλεϊ είναι πρόεδρος της Οργάνωσης των Αφρικανών Γυναικών. Βοηθάει τις γυναίκες από διάφορα κράτη της Αφρικής να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και να βρουν μια φωνή σε μια αφιλόξενη χώρα. Η Λορέτα ζει στην Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια και μόλις πρόσφατα ξεκίνησε να πηγαίνει σχολείο για να μάθει καλύτερα τα Ελληνικά –τα οποία μιλάει σαν κανονική Ελληνίδα, κι ας αισθάνεται άσχημα που κάνει πολλά λάθη. Την συναντήσαμε για καφέ στα Εξάρχεια λίγες μέρες μετά την επίθεση στα γραφεία της κοινότητας της Τανζανίας από ανθρώπους που δεν θέλουν τους ξένους στην Ελλάδα. «Δεν γεννήθηκα εδώ», μας λέει πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, «αλλά σέβομαι αυτή τη χώρα. Έχω προσαρμοστεί εδώ και την έχω αγαπήσει».

Φωτο: Νίκος Κατσαρός.

Πώς ήταν η κατάσταση παλιότερα και πώς τώρα;
Όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα η κατάσταση ήταν διαφορετική. Δεν υπήρχε πολύς κόσμος από την Αφρική. Θυμάμαι πώς περπατούσα στο δρόμο και αυτοί που με έβλεπαν από τα μπαλκόνια, φώναζαν «Έλα Μαριγώ να δεις μια μαύρη! Έλα να δεις πως έχει κάνει τα μαλλιά της!» Όταν έβλεπε ο κόσμος ότι έψαχνες για διαμέρισμα στις πολυκατοικίες σε σταματούσαν και σου έλεγαν «έλα να δεις το δικό μου γιατί είναι πιο καλό και πιο φτηνό». Δεν είχαν πρόβλημα να σου το νοικιάσουν. Ήταν πιο εύκολα. Δεν υπήρχε φόβος. Μετά, σιγά, σιγά άρχιζε να αλλάζει η κατάσταση. Προσπαθούσες να νοικιάσεις σπίτι και δεν μπορούσες. Μόλις άκουγαν τη φωνή σου στο τηλέφωνο και τη διαφορετική προφορά σου έλεγαν ότι δεν είχαν σπίτι. Η Αθήνα ήταν αλλιώς. Δεν φοβόσουν να κινηθείς. Δεν ήταν όπως τώρα. Έχει αλλάξει όλη η χώρα και πιστεύω ότι το μερίδιο ευθύνης το έχουν οι πολιτικοί κυρίως. Ο κόσμος μεταναστεύει. Έτσι είναι η ζωή σήμερα. Και οι Έλληνες φεύγουν για να πάνε να μείνουν αλλού. Αυτά που λένε οι πολιτικοί ότι θα κάνουν είναι για να κοροϊδεύουν τον κόσμο, γιατί ο μετανάστης θα έρθει έτσι κι αλλιώς, λόγω της κλιματικής αλλαγής και για ένα σωρό άλλους λόγους. Αυτά που λένε ότι οι μετανάστες λιμάζουν τον τόπο δεν έχουν βάση. Οι εγκληματίες είναι εγκληματίες από την φύση τους, δεν αλλάζουν ξαφνικά και δεν είναι μόνο οι μετανάστες εγκληματίες. Εγκληματίες υπάρχουν σε όλες τις χώρες.

Για την εικόνα όμως αυτή που δίνεται για τους ξένους δεν ευθύνονται και οι δημοσιογράφοι;
Τα media έχουν κάνει την Ελλάδα έτσι όπως είναι τώρα. Την έχουν καταστρέψει. Το μόνο που προβάλλουν τα ΜΜΕ είναι η κακή εικόνα κι αυτό για να δημιουργήσουν ειδήσεις. Δεν το κάνουν για να βοηθήσουν το κοινό, αλλά για να δικαιολογήσουν τη δουλειά τους. Ο κόσμος είναι τόσο απελπισμένος. Το βλέπεις ακόμη και στο Facebook. Όταν βάλεις κάτι σοβαρό και καλό, δεν κάνουν like. Αντίθετα, βάλε μια γυμνή γυναίκα, βάλε κάτι κακό και θα δεις πόσα like κάνουν. Άπειρα, σε ό,τι δεν αξίζει. Έτσι δουλεύουν και οι δημοσιογράφοι. Νομίζουν ότι αυτά θέλει μόνο ο κόσμος. Υπάρχουν χώρες που οι δημοσιογράφοι βοηθούν, έχουν προγράμματα που δείχνουν π.χ. πώς μένουμε μαζί με τους Έλληνες, ότι έχουμε και εμείς προβλήματα. Προβάλλουν τα προβλήματα των μεταναστών για να μπουν μέσα στη χώρα. Εδώ δεν το κάνουν. Σε άλλες χώρες προσπαθούν να αλλάξουν την κοινή γνώμη. Εδώ δημιουργούν μόνο χάος. Ξεχνάνε ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, εκατοντάδες μετανάστες δουλεύουν στις χειρότερες των συνθηκών. Τι είναι αυτοί; Εγκληματίες; Δεν μιλούν γι’ αυτό καθόλου. Δουλεύουν χωρίς ένσημα την ίδια στιγμή που το κράτος ζητάει ένσημα από εμάς -και όχι μόνο από εμάς, αλλά και από όλους τους εργαζόμενους. Για ποιο λόγο μας ζητούν ένσημα τη στιγμή που μας κατηγορούν ότι παράγουμε μόνο εγκληματικότητα;

Τον Σύλλογο πότε τον φτιάξατε;
Το 2005. Υπάρχουν μέλη από όλες τις χώρες της Αφρικής.

Ξέρετε πόσοι Αφρικανοί κατοικούν αυτή τη στιγμή στη χώρα;
Όχι. Εδώ το κράτος δεν το ξέρει. Είπαμε να κάνουμε μια έρευνα κάποια στιγμή, αλλά οικονομικά δεν μπορούμε. Η οργάνωσή μας έφερε στο φως ότι τα παιδιά που γεννιούνται εδώ, δεν παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα. Όλοι έμειναν άφωνοι γιατί κανείς δεν το ήξερε. Οι πολιτικοί αντί να μιλάνε για τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα του κράτους, πετάνε την μπάλα στους μετανάστες. Ακόμη και το όνομα της επιχείρησης Ξένιος Δίας είναι λάθος. Σημαίνει ο θεός της φιλοξενίας. Σαν να θέλουν να αλλάξουν την ιστορία της Ελλάδας. Όσο για την Χρυσή Αυγή, δεν μπήκαν μόνοι τους στη Βουλή, τούς έφεραν. Αν δεν υπήρχε τρύπα, δεν θα έμπαιναν. Εύχομαι η Ελλάδα να ξαναβρεί τον εαυτό της. Όσο υπάρχει κρίση, όσο υπάρχει ανεργία, θα υπάρχουν κι αυτοί και θα τους βλέπουμε κάθε μέρα μπροστά μας. Δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να πουν. Το να παίρνουν την ελληνική σημαία και να μας χτυπάνε, είναι προσβολή για όλους. Οι πρόγονοι των Ελλήνων έχουν χάσει τις ζωές τους για αυτή την σημαία. Έχει λογική αυτό το πράγμα; Χαλούν μόνο την εικόνα της χώρας.      

Μπορείς όμως να κάνεις ή να πεις κάτι όταν το βλέπεις να γίνεται μπροστά σου;
Όταν πήγαν και έσπασαν την κοινότητα της Τανζανίας, ο κόσμος βγήκε από τα άλλα διαμερίσματα και τους χειροκροτούσε. Γενικά όμως νομίζω ότι φοβάται να αντιδράσει κατά τέτοιων περιστατικών. Οι κοινότητες των μεταναστών στο εξωτερικό έχουν πετύχει, επειδή οργανώνονται. Το ίδιο έχει αρχίζει να γίνεται και εδώ, αλλά όταν πηγαίνουν και τους τα σπάνε, αυτό πάει τη χώρα 100 χρόνια πίσω.

Τι να κάνει όμως κάποιος για να απομονώσει τέτοια περιστατικά; Τι μπορείτε να κάνετε εσείς από τη δικιά σας πλευρά για να τους απομονώσετε;
Προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Αυτό είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις κατά της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει μια παροιμία που λέει «στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για σκοινί.» Είμαι τριάντα χρόνια στην Ελλάδα, πληρώνω όλα αυτά τα χρόνια και ακόμα παίρνω προσωρινή άδεια παραμονής. Για να είμαι τόσα χρόνια εδώ με λευκό ποινικό μητρώο σημαίνει ότι δεν παρανομώ, δεν είμαι εγκληματίας. Βγαίνουν και μιλούν για λαθρομετανάστες. Οι μετανάστες που έχουν νόμιμα χαρτά είναι ελάχιστοι. Το 1998 που είπαν ότι θα γίνει νομιμοποίηση, πήγε ο κόσμος και πλήρωσε για να βγάλει άδεια και δεν έκαναν τίποτα. Μάς έφαγαν τα λεφτά. Μπορεί η Χρυσή Αυγή να χτυπάει κόσμο δημόσια πλέον, αλλά το κράτος κάνει πολύ χειρότερα πράγματα. Αφήνει χωρίς χαρτιά τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα και τα πιάνει συνέχεια η αστυνομία. Υπάρχει κόσμος που είναι 20, 40 χρόνια εδώ. Τακτοποιήστε τους! Έχω πάρα πολύ θυμό μέσα μου. Ποτέ δεν θα δεις εμένα στην τηλεόραση να δίνω συνέντευξη. Δεν μάς δίνουν την ευκαιρία. Όλοι οι μετανάστες θα σου πουν τα ίδια. Ήρθα από μια χώρα που είχε δικτάτορα και εμφύλιο πόλεμο. Ήρθα εδώ για μια καλύτερη ζωή. Αλλά το να βρίσκομαι 30 χρόνια εδώ χωρίς χαρτιά σημαίνει ότι κάποιος μου στερεί τα δικαιώματά μου. Δεν μπορώ να ψηφίσω και πληρώνω το κράτος τσάμπα. Οι πολιτικοί εδώ είναι σαν τα κομπιούτερ, αλλάζουν γλώσσα. Όταν είδαν ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με την κρίση, βρήκαν το μαύρο πρόβατο τους μετανάστες να τα ρίξουν όλα.  Θα ήθελα να βγει μια μέρα ο υπουργός δημόσιας τάξης και να πει ότι «έχουμε διώξει 1000 μετανάστες αλλά επειδή έφυγαν 1000 μετανάστες θα προσλάβουμε 1000 Έλληνες σε μια συγκεκριμένη δουλειά». Ξέρεις τι δουλειές κάνουν οι μετανάστες; Έχεις δει μετανάστη σε δουλειά που θα έκανε Έλληνας; Έχεις δει ποτέ μετανάστη να δουλεύει σε δημόσια υπηρεσία;

Εσείς φοβάστε;
Πιστεύω ότι ο φόβος είναι εχθρός μας. Αν φοβάσαι, τότε μαθαίνεις να ζεις σαν σκλάβος. Εγώ προτιμώ να μην ζω, παρά να ζω έτσι όπως ζούμε τώρα. Άμα πεθάνω, ας πεθάνω με αξιοπρέπεια, όχι να ζώ χωρίς να μπορώ να μιλήσω και χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα.

Από που κατάγεστε;
Από τη Σιέρρα Λεόνε που είναι στη Δυτική Αφρική. Τα καλύτερα νέα που μπορείς να ακούσεις εκεί είναι ότι σε 2 εβδομάδες πέθαναν 290 άτομα από χολέρα. Στην πατρίδα μου αυτή η απαίσια κατάσταση ξεκίνησε όταν σταμάτησαν να πληρώνουν τον κόσμο για μήνες. Μας οδήγησαν στον εμφύλιο και μείναμε στον δρόμο. Καμιά φορά φοβάμαι πώς θα συμβεί το ίδιο και εδώ. Τώρα απλά σε βάζουν στο περιθώριο και όπου πας βρίσκεις τοίχους.

Με το Σύλλογο τι εκδηλώσεις κάνετε;
Έχουμε ένα μπαζάρ μας το Δεκέμβριο και θέλουμε να κάνουμε ένα φεστιβάλ το καλοκαίρι για να αλλάξει λίγο η ατμόσφαιρα. Τον Νοέμβριο θα ανεβάσουμε μια παράσταση σε διάφορες γειτονιές από το θέατρο των καταπιεσμένων που λέγεται «Όχι στον ρατσισμό από την κούνια» η οποία μιλάει για όσα περνούν οι μετανάστες εδώ πέρα.

www.africanwomen.gr